RFEM 6 jest programem głównym pakietu oprogramowania, który służy do analizy konstrukcji przy użyciu MES. Dalsze analizy oraz wymiarowanie przeprowadzane jest w odpowiednich rozszerzeniach. Program główny RFEM 6 służy do definiowania konstrukcji, materiałów i obciążeń płaskich i przestrzennych układów konstrukcyjnych składających się z płyt, ścian, powłok i prętów. Program umożliwia również tworzenie konstrukcji mieszanych oraz modelowanie elementów bryłowych i kontaktowych.
RSTAB 9 to wydajne oprogramowanie do obliczeń konstrukcji szkieletowych 3D, odzwierciedlające aktualny stan wiedzy i pomagające inżynierom sprostać wymaganiom współczesnej inżynierii lądowej.
Często zbyt długo zajmujesz się obliczaniem przekrojów? Oprogramowanie firmy Dlubal i program samodzielny RSECTION ułatwiają pracę, określając i przeprowadzając analizę naprężeń dla różnych przekrojów.
Czy zawsze wiesz, skąd wieje wiatr? Oczywiście od strony innowacji! RWIND 2 to program, który wykorzystuje cyfrowy tunel aerodynamiczny do numerycznej symulacji przepływu wiatru. Program symuluje przepływ wokół dowolnej geometrii budynku i określa obciążenia wiatrem na powierzchnie.
Szukasz narzędzia do przeglądu stref obciążenia śniegiem, wiatrem i trzęsieniem ziemi? Dobrze trafiłeś! Skorzystaj z narzędzia do geolokalizacji do szybkiego i skutecznego definiowania obciążenia śniegiem, prędkości wiatru, obciążenia trzęsieniem ziemi, zgodnie z Eurokodem i innymi międzynarodowymi normami.
Chcesz wypróbować możliwości programów Dlubal Software? To Twoja szansa! Dzięki 90-dniowej pełnej wersji, możesz w pełni przetestować wszystkie nasze programy.
Pręt typu Łącznik jest pozornym prętem o definiowalnych właściwościach sztywności lub przegubu. Dostępne są cztery opcje łączenia węzła początkowego i końcowego. Siły osiowe i tnące lub momenty skręcające i zginające są przenoszone bezpośrednio z jednego węzła na drugi. Połączenia umożliwiają modelowanie specjalnych sytuacji dla przenoszenia sił i momentów.
Podczas określania przekroju Dummy Rigid , można użyć pręta o wysokim stopniu sztywności, z uwzględnieniem zwolnień lub innych właściwości pręta. W programach RFEM 5 i RSTAB 8 element typu Dummy Rigid został zastąpiony przez pręt typu Rigid. Jednak ze względu na kompatybilność, nadal możliwe jest zastosowanie Dummy Rigid.
Sztywności w tych prętach są obliczane w odniesieniu do długości pręta L :
Gdzie
RWx Sztywność przy rozciąganiu
GIx sztywność skrętna
EI Sztywność na zginanie
GA Sztywność na ścinanie
Sztywność na ścinanie prawdopodobnie nie była uwzględniana w obliczeniach ręcznych lub została założona jako nieskończona. W programie RFEM/RSTAB jest to domyślnie uwzględniane, dzięki czemu deformacja jest bardziej niekorzystna niż w obliczeniach ręcznych, które uwzględniają tylko składową deformacji wynikającą z zginania.
Sztywność na ścinanie można dezaktywować w globalnych parametrach obliczeń (menu "Obliczenia" → "Parametry obliczeń"), patrz rysunek.
Zgodnie z EN 1993-1-1 i DIN 18800 część 2, konieczne jest określenie zastępczych imperfekcji geometrycznych na potrzeby analizy drugiego rzędu w celu określenia imperfekcji geometrycznych i konstrukcyjnych. To wstępne odkształcenie powinno być stosowane jako afiniczne do postaci wyboczenia lub zwichrzenia.
Dlatego w programie FE‑LTB obliczana jest wartość własna należąca do najmniejszej postaci drgań (wstępna analiza wartości własnych), a następnie wybierana jako początkowa postać odkształcenia. Następnie użytkownik przeprowadza analizę imperfekcji poprzez skalowanie postaci drgań własnych.
Tym samym wstępna deformacja opiera się na kształcie drgań własnych w RF-/FE-LTB. Imperfekcje zdefiniowane w programie RFEM/RSTAB są nieistotne i dlatego nie są przyjmowane.
Nie, w przypadku stosowania nieliniowego modelu materiałowego nie jest konieczne przeprowadzanie obliczeń według analizy drugiego rzędu lub analizy dużych deformacji. Nieliniowość materiałowa jest również uwzględniana w przypadku obliczeń według liniowej analizy statycznej.
Obliczenia według analizy drugiego rzędu lub analizy dużych deformacji oznaczają, że równowaga zachodzi na odkształconej konstrukcji. Jest to więc nieliniowość geometryczna.
Różnica pomiędzy deformacjami drugiego rzędu a deformacjami dużymi polega na tym, że w przypadku analizy dużych deformacji może wystąpić duży obrót.
Tym samym, jeżeli nie istnieje problem stateczności lub jeżeli problematyka stateczności jest dalej analizowana, wystarczające są obliczenia zgodnie z liniową analizą statyczną.